Έχει μέρες που προσπαθώ να αποφύγω να γράψω, πάλι, για αυτό το θέμα, αλλά πραγματικά, δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο. Όλη η Ελλάδα, για άλλη μια φορά, παρακολουθούσε τις εξελίξεις σχετικά με την εξαφάνιση της 27χρονης Πολωνής Αναστάζια-Πατρίτσια Ρουμπίνσκα στην Κω, όπου ζούσε και εργαζόταν μαζί με τον φίλο της, απο τις 12 Ιουνίου. Δυστυχώς, βρέθηκε το κορίτσι βιασμένο και στραγγαλισμένο, πεταμένο σαν σκουπίδι μέσα σε μια σακούλα. Ύποπτος, για την ώρα, ένας 32χρονος Μπαγκλαντεσιανός, ο οποίος κατά την ανάκριση έπεφτε σε αντιφάσεις. Η αστυνομία, ερευνά και τον φίλο της άτυχης κοπέλας. Αυτά, είναι σε γενικές γραμμές, όλα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν μέχρι αυτή τη στιγμή.
Άλλη μια φορά, που δυστυχώς δεν θα είναι και η τελευταία, μια γυναικεία ζωή αφαιρέθηκε. Επειδή κάποιος έτσι ήθελε. Επειδή του γυάλισε και ήθελε να την πάρει. Επειδή ήταν γυναίκα, "πιο αδύναμη απο εκείνον, επειδή "σαν άντρας" μπορεί να κάνει οτι θέλει, επειδή "τον προκάλεσε, επειδή "ήταν μεθυσμένη", επειδή "τον πρόσβαλε", επειδή "μάλωσαν και θόλωσε", επειδή "δεν έπρεπε να μιλήσει για ότι της έκανε ". Επειδή ήταν γυναίκα. Το ξαναείπα πιο πάνω, το ξερω. Θα το πω ξανά, ήταν γυναίκα.
Ένα τεράστιο "γιατί;" για ακόμα μια φορά πλανάται πάνω απο τα κεφάλια όλων μας. Γιατί πρέπει να συμβαίνει αυτό; Πότε θα σταματήσει; Γιατί δεν σταματάει; Γιατί; Γιατί δεν τιμωρούνται παραδειγματικά οι δράστες; Γιατί δεν υπάρχει επαρκής νομοθεσία, για να φοβούνται να πράξουν κατά αυτό τον τρόπο; Γιατί πρέπει να κλαίμε συνέχεια άλλη μια κοπέλα; Γιατί δεν μας προστατεύουν; Γιατί μας σκοτώνουν; Και φόβος. Φόβος για τη ζωή μας. Φόβος για τα κορίτσια μας. Φόβος για τις αδερφές μας. Φόβος γυρνώντας απο τη δουλειά, μόλις αρχίσει να σκοτεινιάζει. Φόβος περπατώντας σε ένα δρόμο χωρίς πολύ κίνηση. Φόβος όταν γνωρίζουμε κάποιον. Φόβος παντού.
Η αγανάκτηση ξεχειλίζει. Το ίδιο και η θλίψη. Άλλο ένα σπίτι έκλεισε. Άλλη μια γυναίκα έγινε ο επόμενος αριθμός. Θυμώνω γιατί δεν μπορεί κανένας να μας προστατέψει. Θυμώνω περισσότερο με εκείνους που θα βγούν να πουν οτι εκείνη έφταιγε. Οτι πήγε μαζί του, οτι έφταιγαν τα ρούχα που φορούσε κτλ. Οι γονείς φοβούνται για τις κόρες τους. Ελπίζω να υπάρχουν και αυτοί που να ανησυχούν για τα αγόρια τους. Μην γίνουν σαν και αυτούς που δεν σέβονται μια γυναικεία ζωή. Ελπίζω να φροντίζουν να μην γίνουν τα παιδιά τους έτσι. Πρέπει να το κάνουν. Να το κάνουμε.
Αναστάζια-Πατρίτσια Ρουμπίνσκα, ετών 27, δολοφονημένη.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου